Jonathan Winkelhof
Yes, daar gaan we dan! De eerste podcasts zijn opgenomen, de website staat en ik ben helemaal hyped om te gaan vlammen met deze podcast. We willen jullie ook kennis laten maken met ons, dus hier ga ik wat over mijzelf vertellen. Dan hebben jullie een beter beeld van ons.

Ik ben Jonathan Winkelhof, 29 jaar en ik ben geboren en getogen in Spijkenisse. Nu woon ik al een lange tijd in Rotterdam.

Al op jonge leeftijd was ik gefascineerd door het boek “7 Habits Of Highly Effective People” van Steven Covey (aanrader). Een boek wat mij veel inzichten heeft gegeven en anders doen laten denken. In februari 2019 ging ik mijzelf verder verdiepen in de persoonlijke ontwikkelingswereld. Ik ging meer boeken lezen en videos kijken over persoonlijke ontwikkeling, spiritualiteit, gedrag, meditatie en het leven. Daardoor ben ik nieuwsgieriger geworden naar wat nou echt het zin is van het leven en wat de mannelijke rollen inhouden in deze wereld tegenwoordig.

Als ik tranen op voelde komen in moeilijke momenten, kon ik het makkelijk onderdrukken. Nog steeds wel. – Jonathan Winkelhof

Naast de positieve kanten van persoonlijke ontwikkeling, merkte ik mij mijzelf dat emoties voelen nog wel een taboe was. Nadat mijn moeder ziek werd, merkte ik dat ik moeilijke emoties behoorlijk aan het onderdrukken was. Ik mocht het niet voelen van mijzelf. Dit viel mij ineens op, niet bij mijzelf maar ook bij andere mannen om mij heen. Als ik over mijn moeder sprak, zeiden veel mensen tegen mij: “Je gaat er goed mee om, je praat er makkelijk over.” Maar ging ik er echt goed mee om? Ik voelde geen moeilijk emoties, ik liet het niet toe. Als ik tranen op voelde komen in emotionele momenten, kon ik het makkelijk onderdrukken. Nog steeds wel.

Ik ervaarde dat sommige mannen moeilijk praten, of juist helemaal niet. Terwijl ik er steeds meer behoefte naar kreeg. – Jonathan Winkelhof

Thomas en ik hadden het er al lang over om een podcast te beginnen. Toen we een thema aan het bedenken waren, kwam ik snel met het idee om het voor de man te doen. Ik ervaarde dat sommige mannen moeilijk praten, of juist helemaal niet. Terwijl ik er steeds meer behoefte naar kreeg. Maar was dit wel mannelijk? Wat is mannelijkheid eigenlijk? Hoe gaat het eigenlijk met de man? Kwetsbaarheid, emoties, gevoelens zijn nog een beetje taboe voor mannen. Niet alleen het woord, maar het oprecht voelen. Een man voelt zich vaak verdoofd vanaf zijn nek naar beneden (tot de geslachtsdelen, die voelen ze wel). Wij mannen weten oprecht vaak niet hoe we ons voelen, wat we voelen. We kunnen er geen naam aan geven. Sterker nog, vaker weten vrouwen beter hoe wij ons voelen dan dat wij dat zelf weten.

Een thema waar ik vooral gefascineerd over ben is de seksuele disconnectie van mannen. Ik merk dat veel mannen geen connectie hebben met hun eigen seksualiteit. Vooral het praten hierover is een enorm taboe. Komt dit door teveel porno? Waar komen alle onzekerheden vandaan? En wat kunnen mannen doen om wel in contact te komen. Ik vind het enorm spannend, maar ook ik ga veel delen over mijn onzekerheden, problemen en wat ik afgelopen maanden geleerd hebt om wel in contact te komen met mijn seksualiteit en seksuele energie.

Waarom moet mannelijkheid besproken worden?

Masculiniteit is nog geen thema wat veel besproken wordt. Terwijl de Nederlandse samenleving aan het feminiseren is, verdwijnt het beeld wat vroeger echt mannelijk was. Dus ben ik heel benieuwd wat mannelijkheid anno 2020 inhoudt. Spierbundel? Wel of niet huilen? Jager? Of is het tegenwoordig een kwetsbare man? Maar willen vrouwen dit wel? Wat is hierin nou de juiste en gezonde balans?
We hopen veel antwoorden te vinden, vooral voor de mannen. Maar vrouwen mogen ook zeker luisteren, wellicht krijgen ze een beeld van wat er in onze koppen omgaan (en we niet alleen met de kleine kop denken).